چگونه سنسور موقعیت هیدرولیک به دلیل آلودگی ناشی از مایعات هیدرولیک یا ماده ذرات از خرابی جلوگیری می کند؟

سنسورهای موقعیت هیدرولیکی به طور معمول در محفظه های ناهموار و مهر و موم شده قرار می گیرند که از الکترونیک داخلی و مکانیسم های سنجش در معرض قرار گرفتن در معرض مایعات گرد و غبار ، آب و هیدرولیک محافظت می کنند. این محفظه ها برای رعایت استانداردهای بالای محافظت از ورود ، مانند IP67 یا IP69K طراحی شده اند و اطمینان حاصل می کنند که این سنسور حتی در محیط های خشن که قرار گرفتن در معرض آب ، خاک یا سایر آلاینده ها در آن قرار دارد ، قابل اعتماد است. به عنوان مثال ، یک امتیاز IP67 نشان می دهد که سنسور کاملاً در برابر گرد و غبار محافظت می شود و می تواند تا عمق و مدت زمان خاصی در آب مقاومت کند. این سطح از محافظت از ورود ذرات یا مایع هیدرولیک به مسکن و آسیب رساندن به اجزای حساس جلوگیری می کند ، بنابراین عملکرد و طول عمر سنسور را حفظ می کند.

برای مقاومت در برابر تنش های شیمیایی و مکانیکی سخت موجود در سیستم های هیدرولیک ، سنسورهای موقعیت هیدرولیک با استفاده از مواد با کیفیت بالا و مقاوم در برابر خوردگی مانند فولاد ضد زنگ ، آلومینیوم و آلیاژهای تخصصی ساخته می شوند. این مواد دوام افزایش یافته را با افزایش دوام فراهم می کنند ، از تخریب یا خوردگی ناشی از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در برابر مایعات هیدرولیک تهاجمی جلوگیری می کنند. به عنوان مثال ، از موادی مانند فولاد ضد زنگ 316 برای مقاومت در برابر خوردگی در سیستم ها با استفاده از مواد شیمیایی تهاجمی استفاده می شود ، در حالی که آلومینیوم آنودایز شده یک پوشش سبک و در عین حال قوی برای محیط های کمتر از نظر شیمیایی را فراهم می کند. استفاده از این مواد با کارایی بالا تضمین می کند که سنسور یکپارچگی ساختاری خود را حفظ کرده و حتی در صورت قرار گرفتن در معرض خصوصیات خورنده روغنهای هیدرولیک ، مایعات مبتنی بر آب یا سایر مواد موجود در سیستم ، همچنان به طور مؤثر عمل می کند.

سیستم های هیدرولیک به انواع خاصی از مایعات متکی هستند ، که بسته به کاربرد آن ممکن است متفاوت باشد (به عنوان مثال ، روغنهای معدنی ، مایعات مبتنی بر آب ، روغنهای مصنوعی). سنسورهای موقعیت هیدرولیک با مهر و موم ، واشر و دیافراگم ها طراحی شده اند که از نظر شیمیایی با این مایعات هیدرولیک سازگار هستند. مواد مورد استفاده برای مهر و موم ها (مانند ویتون ، الاستومرهای فلوروکربن یا لاستیک EPDM) برای مقاومت آنها در برابر مواد شیمیایی مختلف موجود در مایعات هیدرولیک با دقت انتخاب می شوند و اطمینان می دهند که مهر و موم ها در یک دوره طولانی بدون شکستن یا اجازه دادن به آلودگی ها وارد سنسور می شوند. این مهر و موم ها نه تنها مانع از ورود مایعات هیدرولیک به سنسور می شوند بلکه اجزای داخلی سنسور را نیز در اثر نشت مایعات آسیب می بینند و از قابلیت اطمینان سنسور در هر دو سیستم فشار کم و بالا اطمینان می دهند.

برخی از سنسورهای پیشرفته موقعیت هیدرولیک در رابطه با سیستم های تصفیه خارجی یا داخلی که به حداقل رساندن خطر آلودگی ذرات کمک می کنند ، ادغام می شوند یا مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم ها بقایای ، خاک و سایر ذرات خارجی را فیلتر می کنند که می توانند قطعات متحرک یا عناصر سنجش سنسور را مسدود کنند و منجر به خواندن نادرست یا نارسایی سنسور شوند. مکانیسم های تصفیه داخلی ممکن است شامل استفاده از فیلترهای مش خوب یا صفحه نمایش طراحی شده برای به دام انداختن ذرات قبل از رسیدن به اجزای حساس باشد ، در حالی که محلول های تصفیه خارجی قبل از ورود به سنسور یا سیستم هیدرولیک بر تصفیه مایعات هیدرولیک تمرکز می کنند. این تضمین می کند که سنسور حتی در محیط هایی که خطر بالای آلودگی ذرات دارند ، به طور بهینه عمل می کند.

بسیاری از سنسورهای موقعیت هیدرولیک مدرن از فن آوری های سنجش غیر تماسی مانند سنسورهای مغناطیسی ، خازنی ، القایی یا نوری استفاده می کنند تا از حالت های خرابی بالقوه مرتبط با تماس مکانیکی مستقیم بین سنسور و قطعات متحرک سیستم هیدرولیک جلوگیری کنند. به عنوان مثال ، سنسورهای مغناطیسی از یک میدان مغناطیسی برای تشخیص موقعیت بدون تماس مستقیم استفاده می کنند ، سایش و پارگی را که از آلودگی مایعات یا ورود ذرات ایجاد می شود ، از بین می برد. به طور مشابه ، سنسورهای القایی از زمینه های الکترومغناطیسی برای اندازه گیری تغییرات موقعیت استفاده می کنند ، که مانع از دخالت بقایای عملکرد سنسور می شود. این فن آوری های غیر تماسی باعث افزایش دوام سنسور و کاهش احتمال عدم موفقیت به دلیل آلودگی می شود و باعث می شود آنها به خصوص برای محیط های هیدرولیک سخت مناسب باشد. $ $ $